Badania te są proste i bezbolesne, dlatego tym bardziej powinny stać się stałym elementem badań 60-latka. Lipidogram. Lipidogram to całościowa ocena poziomu cholesterolu. Polega na weryfikacji poziomu cholesterolu całkowitego, HDL, nie-HDL, LDL oraz trójglicerydów. Co oznaczają te skróty i dlaczego warto dopisać je do listy badań? Choroby tarczycy a tycie. Terapie sterydami. Zespół Cushinga, czyli zbyt dużo kortyzolu. Kłopoty z insuliną w cukrzycy typu 2. Zajadanie depresji, bezsenności, stresu. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy c horoby powodują tycie. Najczęściej za nadmiar kilogramów odpowiada nie samo schorzenie, czy też zastosowane leczenie 3. Zadbaj o magnez. Po 30 roku życia maleje wchłanianie magnezu z pożywienia i niestety bardzo wielu z nas może mieć niedobory tego pierwiastka. Jednym z objawów tego faktu, może być właśnie bezsenność, rozdrażnienie i problemy z zasypianiem. Poziom magnezu we krwi można zbadać, pierwiastek ten można też suplementować. Bezsenność. To jedno z najczęstszych problemów ze snem u osób starszych. Może być osobnym zaburzeniem lub wynikać z współistniejących chorób czy innych problemów zdrowotnych, więcej na ten temat przeczytasz w naszym, artykule o przyczynach bezsennośc i. Jednym z bardzo ważnych czynników, które mogą napędzać bezsenność w Kup teraz na Allegro.pl za 24,35 zł - Łatka Snu Poprawia Bezsenność Neurastenia Kojący (13617113873). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! Obok środków dostępnych na receptę mamy do dyspozycji również ziołowe leki na bezsenność (z melisą lub walerianą) oraz melatoninę. Bardzo skutecznym sposobem na bezsenność jest również wypracowanie nowych nawyków zgodnych z zasadami higieny snu i ich konsekwentne przestrzeganie. Problem bezsenności dotyczy już nawet 50% Rada 10: ochłodź ciało, jeśli trudno Ci pozbyć się niepokojących myśli w czasie relaksacji. Jeśli podczas relaksacji trudno Ci zapanować nad niepokojem w ciele i umyśle, wypróbuj szybkie ochłodzenie, np. wyjdź na zewnątrz lub weź chłodny prysznic. U osób cierpiących na bezsenność stwierdzono nadaktywność płata Zaburzony sen może nasilać objawy autyzmu. Z przeprowadzonych badań wynika, że melatonina może mieć korzystne działanie, gdy podaje się ją dzieciom z ASD. Pomaga zsynchronizować rytmy okołodobowe oraz poprawić jakość snu i zachowanie u dzieci z autyzmem lub ADHD. Stosowanie melatoniny w takich okolicznościach powinno być jednak Bezsenność — przyczyny. Sporadyczne gorsze noce zwykle są następstwem działania pojedynczych czynników takich jak stres, choroba czy zmiany warunków do snu. Bezsenność przewlekła jest zaś zaburzeniem, w którym na zasadzie tzw. błędnego koła oddziałują na siebie różne grupy czynników. Mogą to być zarówno choroby, które Za problemy z bezsennością w 10-30% przypadków odpowiadają choroby somatyczne (przebiegające z bólem lub z ograniczeniem możliwości fizycznych). Pierwotne zaburzenia snu (bezsenność pierwotna, zespół niespokojnych nóg, zaburzenia oddychania w czasie snu), są przyczyną problemów z bezsennością w mniej niż w 20% przypadków. OCje6u. Trudności z zasypianiem, częste pobudki nocne albo zbyt wczesne wstawanie - to problemy, które zgłasza wielu rodziców. Czy w takich sytuacjach można jednak mówić o bezsenności u niemowlęcia? Kiedy problem bezsenności u niemowlaka występuje i jak można mu zapobiegać? Zgodnie z definicją za bezsenność u niemowląt i małych dzieci uważa się trudności w zasypianiu, które mają negatywny wpływ na dziecko i/lub jego rodzinę. Mogą one obejmować: opór przed pójściem spać, przedłużony czas pomiędzy zgaszeniem światła a zaśnięciem, częste lub przedłużające się wybudzenia nocne (najczęściej wymagające interwencji rodzica), wczesne wstawanie. Spis treściKiedy mówimy o bezsenności?Ile powinno spać niemowlę?Jak śpią malutkie dzieci?Jak wygląda sen dzieci?Jak wygląda osiąganie dojrzałości snu?Jak zapobiegać bezsenności u niemowląt?Dlaczego niemowlęta mają problemy ze snem? Co zrobić, by niemowlę przespało całą noc: błędy rodziców Kiedy mówimy o bezsenności? Według trzeciej edycji International Classification of Sleep Disorders (ICSD), aby postawić diagnozę bezsenności u dziecka, problem ten musi występować minimum 3 razy w tygodniu i utrzymywać się przynajmniej przez 3 miesiące. Wbrew pozorom jednak, diagnoza bezsenności u niemowlęcia nie jest prosta. Nie wystarczy „zaliczenie” któregoś z powyższych kryteriów. Przede wszystkim, aby stwierdzić czy występuje jakieś zaburzenie snu u dziecka, trzeba najpierw poznać zakres norm snu uznawanych za fizjologiczne w danym wieku, charakterystykę snu niemowląt i proces dojrzewania snu, a także spojrzeć całościowo na funkcjonowanie i rozwój dziecka. Ile powinno spać niemowlę? Według ekspertów American Academy of Sleep Medicine (AASM), potrzebna dla prawidłowego rozwoju niemowlęcia pomiędzy 4. a 12. miesiącem życia dobowa ilość snu wynosi 12-16 godzin (łącznie z drzemkami dziennymi). Nie określono zaleceń dotyczących długości snu dla noworodków i dzieci poniżej 4 miesiąca życia ze względu na bardzo szeroki zakres norm czasu i wzorca snu. Warto też zwrócić uwagę na dość duże osobnicze różnice w zapotrzebowaniu na sen u dzieci poniżej 1 roku. Stąd też oprócz obserwacji, ILE dziecko śpi w ciągu doby, warto zadać sobie pytanie czy dziecko wydaje się wypoczęte po śnie nocnym i czy w ciągu dnia nie jest senne lub przemęczone lub stale rozdrażnione (poza porami drzemki)? Jeśli niemowlę śpi nieco mniejszą niż zalecana ilość czasu w ciągu doby, jednak rano budzi się wypoczęte, pogodne, w ciągu dnia nie wykazuje nadmiernej senności czy rozdrażnienia, a jego rozwój jest prawidłowy, najprawdopodobniej jego norma osobnicza jest po prostu nieco inna niż norma określona przez ekspertów. Czytaj: Drzemka w ciągu dnia: do którego roku życia powinniśmy dziecko kłaść spać w dzień? Sen niemowlaka: ile powinno spać niemowlę? Jak śpią malutkie dzieci? Nie mniej problemów niż sama ilość snu w ciągu doby, nastręcza rodzicom to, jak śpią ich niemowlęta – na ile łatwo zasypiają, jak długie okresy nieprzerwanego snu u nich występują, w jakich porach doby śpią, a kiedy się budzą. Dlatego warto poznać charakterystykę snu u dzieci w pierwszym roku życia i różnice pomiędzy snem dziecka i dorosłego. Mówiąc najkrócej, dzieci śpią inaczej niż dorośli. Im młodsze dziecko, tym różnice te są większe. Sen dorosłych jest inny niż sen dziecka U dorosłych występują dwie fazy snu: faza NREM (sen o wolnych ruchach gałek ocznych, sen głęboki) i faza REM (sen o szybkich ruchach gałek ocznych, sen płytki). Zasypiając, w ciągu kilku minut wkraczamy w fazę NREM i przez kolejne 60 do 90 minut śpimy snem głębokim (z którego trudno nas obudzić, a jeśli to się stanie jesteśmy chwilowo zdezorientowani i rozdrażnieni), dającym regenerację organizmowi. Następnie następuje przejście w fazę REM – sen jest płytszy, mózg bardziej aktywny, możemy doświadczać marzeń sennych. Jest to faza potrzebna dla rozwoju mózgu. Z tej fazy snu łatwo człowieka wybudzić. W pierwszej połowie nocy faza ta trwa od 20 do 30 minut, nad ranem ulega wydłużeniu (skraca się zaś faza NREM). Fazy NREM i REM następują kolejno po sobie tworząc tzw. cykl snu. U dorosłego człowieka cykl snu trwa od 80 do 120 minut. Pomiędzy kolejnymi cyklami snu następują krótkotrwałe wybudzenia, których większość prawidłowo śpiących dorosłych osób sobie nie uświadamia. Jak wygląda sen dzieci? U dzieci, tak jak u dorosłych, występują dwie fazy snu: NREM i REM, jednak proporcje między nimi są inne, a cały cykl snu dużo krótszy (około 60 minut u najmłodszych). Charakterystyka snu dziecka uzależniona jest bardzo silnie od jego wieku. Przychodząc na świat noworodek: nie ma ukształtowanego rytmu dobowego (tzn. jego cykle snu i czuwania nie są jeszcze uzależnione od tego czy jest noc czy dzień) jego sen nie jest skonsolidowany (czyli śpi często, ale przez krótki czas - średnio 2,5 h) nie ma zdolności samoregulacji snu, tzn. nie potrafi samo zapaść ponownie w sen po nocnym wybudzeniu (tak jak dzieje się to u dorosłych) około połowy czasu jego snu stanowi faza REM czyli sen płytki, z którego łatwo się wybudzić. Jeśli pojawi się w tym czasie jakiś bodziec (np. głód, hałas, ból, dyskomfort, lęk przed rozłąką, potrzeba bliskości z rodzicem, etc.) dziecko wybudzi się istotna jest również różnica w szybkości zapadania w fazę snu głębokiego (NREM) – u dorosłych dzieje się to w ciągu kilku minut, zaś noworodki i niemowlęta do 3 miesiąca życia mogą potrzebować nawet 20 - 30 minut, żeby zasnąć „twardo”. Większość dzieci w tym wieku potrzebuje delikatnego przeprowadzenia przez rodzica przez wstępną fazę snu płytkiego (stąd próby odłożenia dziecka do łóżeczka wkrótce po jego zaśnięciu tak często kończą się fiaskiem). Czytaj: Sen niemowlaka: co robić, żeby niemowlę spało całą noc? [Słuchaj ONLINE] SPAĆ z dzieckiem czy nie? [OPINIE SPECJALISTÓW] Duża proporcja fazy płytkiego snu u małych dzieci to nie irytujący wybryk natury, mający na celu utrudnić życie rodzicom. Długa faza REM u niemowląt umożliwia prawidłowy rozwój i zapewnia bezpieczeństwo. W tej fazie nasila się dopływ krwi do neuronów i zwiększa się aktywność elektryczna mózgu. To stymuluje jego rozwój. Natomiast łatwość wybudzania się w obliczu odczuwanych potrzeb czy dyskomfortu, pozwala dziecku poinformować o nich opiekuna – osobę, która jest niezbędna do zaspokojenia tych potrzeb, a więc w gruncie rzeczy gwarantuje przeżycie noworodka. Jak wygląda osiąganie dojrzałości snu? Z wiekiem ustala się rytm dobowy dziecka i następuje konsolidacja snu - większość snu przypada na okres nocny, skraca się zaś ilość snu w ciągu dnia (zwykle do 2 – 3 drzemek w okolicy 6. miesiąca życia dziecka), cykl snu się wydłuża i zmieniają się proporcje etapów snu: skraca się faza REM, a wydłuża faza snu głębokiego. Dzieci przesypiają w nocy dłuższe odcinki czasu, śpią głębiej, a okresy podatności na obudzenie pojawiają się rzadziej. Uczą się także umiejętności ponownego, samodzielnego zasypiania po krótkich okresach wybudzenia pomiędzy cyklami snu (umiejętność samoukojenia, autoregulacji snu). Jest to proces osiągania dojrzałości snu. Źródła naukowe mówią o osiągnięciu tej dojrzałości do 3. miesiąca życia dziecka. W praktyce jednak proces ten może trwać dłużej – zależnie od temperamentu dziecka. Wpływ na jego przebieg ma w pewnym stopniu także postępowanie rodziców lub opiekunów dziecka. Jak zapobiegać bezsenności u niemowląt? W zapobieganiu bezsenności u niemowląt kluczową rolę odgrywa prawidłowa higiena snu. Uregulowany rytm dnia, wieczorna rutyna i rytuały, zaciemnione, wygodne i bezpieczne miejsce do spania oraz ukształtowanie bezpiecznej więzi dziecka z opiekunem, będą sprzyjały osiąganiu dojrzałości snu przez niemowlę i będą stanowiły profilaktykę problemów ze snem. Czytaj: Zaburzenia snu u niemowląt. Przyczyny problemów ze spaniem u dzieci Warto zaobserwować, czy nie nakłaniamy niemowlęcia do spędzania zbyt dużej ilości czasu w łóżku w ciągu doby. Przykład: jeśli zapotrzebowanie na sen półrocznego niemowlęcia wynosi ok. 13 godzin, a dziecko ma w ciągu dnia 2 dwugodzinne drzemki, po czym usypiane jest wieczorem o godzinie 19, a rodzice oczekują, że będzie spało (z przerwą na jedno lub dwa nocne karmienia) do godziny 7 rano, prawdopodobne jest wystąpienie po pewnym czasie zaburzeń snu. Może to być opór przed pójściem spać wieczorem lub trudności z zaśnięciem (dziecko nie jest zmęczone i senne), pobudki nocne i chęci zabawy w środku nocy lub bardzo wczesnych pobudek porannych. Nie mniej ważna jest uważna obserwacja dziecka i jego gotowości osiągania zdolności samoregulacji snu. W tym zakresie warto: nie reagować na każde najmniejsze zakwilenie śpiącego dziecka; dajmy dziecku szansę na ponowne samodzielne zaśnięcie po przebudzeniu się; być może okaże się, że wsparcie rodzica wcale nie będzie potrzebne; jeśli jednak dziecko zaczyna głośno i nieprzerwanie płakać, jest to znak, iż ukojenie przez rodzica jest jeszcze niezbędne! próbować kłaść dziecko na miejsce snu, kiedy jest senne, ale nie uśpione, tak by uczyło się zasypiać samo; ten sposób może być szczególnie skuteczny u niemowląt pomiędzy 3. a 6. miesiącem życia, kiedy zwykle fizjologicznie skraca się czas potrzebny do osiągnięcia stanu głębokiego snu po zaśnięciu. Jeśli dziecko nie wykazuje gotowości samodzielnego usypiania, nie zalecamy stosowania metod behawioralnych polegających na zostawieniu dziecka, aby wypłakało się (tzw. metody cry-it-out). Jest to metoda zaburzająca poczucia bezpieczeństwa dziecka (tak ważne dla zdrowego snu) i niszcząca bezpieczną więź maleństwa z rodzicem. Warto uświadomić sobie, że potrzeba bliskości, to jedna z podstawowych potrzeb niemowlęcia. Płacz zaś jest podstawową metodą komunikacji jaką ma do dyspozycji niemowlę. Dlatego nie wolno ignorować głosu i potrzeb (nie fanaberii!!!) dziecka. Zwłaszcza, iż istnieją narzędzia pozwalające łagodnie (co nie znaczy natychmiast!) nauczyć dziecko zasypiania, bez brutalnego zmuszania go do tego. Dlaczego niemowlęta mają problemy ze snem? Przyczyn kłopotów ze snem u niemowląt może być wiele. Jeśli problemy pojawiają się przejściowo, zwykle powodem są dość prozaiczne i typowe dla okresu wczesnodziecięcego przypadłości: skoki rozwojowe – czyli okresy gwałtownego wzrostu dziecka (zwykle około 3. i 6. tygodnia oraz 6 miesiąca życia dziecka); intensywny wzrost skutkuje zwiększonym zapotrzebowaniem na jedzenie, w związku z czym dziecko może częściej niż zwykle budzić się na karmienie w nocy); nabywanie nowych umiejętności; zdobywanie tzw. kamieni milowych (takich jak przetaczanie się z pleców na brzuszek, umiejętność pełzania, siadania, raczkowania, stawania i chodzenia) to dla dziecka ekscytujące osiągnięcie, dlatego niektórzy malcy chcą ćwiczyć te umiejętności również nocą; zwykle bezsenne noce z tego powodu nie trwają dłużej niż kilka dni; dyskomfort lub ból (np. przy rozpoczynającej się infekcji lub ząbkowaniu); potrzeba bliskości; nasilenie tej potrzeby zależy od wielu czynników, w dużej mierze od temperamentu dziecka; dzieci wysokowrażliwe i dzieci o dużych potrzebach (tzw. high need babies) mają tę potrzebę szczególnie silnie wyrażoną; lęki i pojawiające się wraz z rozwojem wyobraźni nocne strachy. Jeśli problemy ze snem niemowlęcia wynikają z którejś z powyższych przyczyn, są przejściowe, a niemowlęta wymagają tylko mądrego wsparcia ze strony rodziców (patrz akapit wyżej; warto też zajrzeć do książki Sears „Zasypianie bez płaczu”). Czasami bezsenność może być jednak uwarunkowana czynnikami chorobowymi, które wymagają pomocy lekarza. Problemy ze snem mają niemowlęta cierpiące na: refluks żołądkowo-przełykowy alergie bezdech senny padaczkę. Poważne zaburzenia zasypiania, ciągłości snu i funkcjonowania zegara biologicznego, które prowadzą do całkowitego rozregulowania życia rodziny, obserwuje się też często u dzieci z ciężkimi uszkodzeniami mózgu (niedotlenieniowo-niedokrwiennymi, pokrwotocznymi i pozapalnymi), a także w encefalopatiach neurometabolicznych oraz innych zespołach uwarunkowanych genetycznie. W końcu, dzieci doświadczające silnych traum psychicznych mogą manifestować je bezsennością. Czytaj: Monitor oddechu - jaki warto kupić? Ranking monitorów oddechu 2019 Bezsenność u dziecka: przyczyny i leczenie bezsenności Magdalena Hul, położna ze Stowarzyszenia Dobrze Urodzeni Bezsenność u dziecka to problem, który dotyczy całej rodziny. Kiedy dziecko nie śpi w nocy, zazwyczaj nie śpią także jego rodzice. Im dłużej trwa ten stan, tym bardziej jest niebezpieczny. Pamiętajmy, że częste niedosypianie może utrudnić prawidłowy rozwój i doprowadzić do zaburzeń psychicznych. Jakie są przyczyny bezsenności u dzieci? Jakie konsekwencje mogą spowodować? W jaki sposób leczy się bezsenność najmłodszych? Dlaczego dzieci nie mogą spać? W wielu wypadkach bezsenność u dzieci wynika z błędów rodziców. Jeżeli pozwalamy dziecku zbyt długo spać w dzień, istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie zaśnie ono w nocy. Trudności w zasypianiu mogą pojawić się również wtedy, gdy nie zapewnimy dziecku właściwych warunków do spania. Należy zdawać sobie sprawę, że dziecko (podobnie jak i osoba dorosła nie zaśnie w każdych warunkach). Bardzo ważne jest zapewnienie mu ciemnej, dobrze przewietrzonej sypialni. Wielu rodziców popełnia błąd nie gasząc na noc światła w pokoju, w którym śpi ich dziecko. Często dzieje się tak w przypadku dzieci, które boją się ciemności. Niestety na dłuższą metę takie postępowanie się nie sprawdza. Melatonina (czyli hormon umożliwiający nam zasypianie) jest uwalniana jedynie w ciemności. Stała ekspozycja na światło sprawia, że dochodzi do zaburzeń w jej wytwarzaniu. W sypialni dziecka nie powinno być również żadnych rozpraszających bodźców. Rodzice dzieci cierpiących na bezsenność zapominają często, że ich pociechy powinny chodzić spać o stałych porach (niezależnie od tego jaki jest dzień tygodnia). Problemy z zasypianiem mogą pojawić się także wtedy, kiedy podajemy dzieciom napoje z zawartością kofeiny (na przykład colę, kakao, czy mocną herbatę). Nie zaleca się ich spożywania zwłaszcza w drugiej połowie dnia. Współczesne dzieci mają znacznie mniej ruchu niż ich rówieśnicy jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Wolny czas bardzo często spędzają przed komputerem, przez co mają kłopoty z zasypianiem. Dodatkowo należy mieć świadomość, że kontakt z niebieskim światłem (tablet, smartfon, czy komputer) w późnych godzinach wieczornych może także uniemożliwiać zaśnięcie. Do bezsenności u dzieci możemy przyczynić się podając im wieczorem bardzo obfitą kolację, czy duże ilości płynów. Podobne efekty daje chodzenie spać z pustym żołądkiem. U części dzieci kłopoty z zasypianiem pojawiają się na skutek stosowania niewłaściwej diety (nie dostarczającej witamin i minerałów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu). Inne przyczyny to napięta sytuacja w domu, przewlekły stres, traumatyczne przeżycia, problemy społeczne, lęki, przyjmowanie niektórych leków, schorzenia takie jak niedrożność górnych dróg oddechowych, kolki, bezdech senny, ząbkowanie, choroby psychiczne, zaburzenia hormonalne, alergie, astma, refluks żołądkowo-przełykowy. Jakie są konsekwencje bezsenności u dzieci? Bezsenność u dziecka ma zawsze poważne konsekwencje. Młody człowiek, który nie dosypia w nocy ma problemy z nadmierną sennością w ciągu dnia. U niewyspanych dzieci obserwuje się zaburzenia pamięci i koncentracji, co prowadzi do kłopotów z nauką. Dzieci stają się mniej aktywne w ciągu dnia, zazwyczaj są też rozdrażnione i mają gorszy nastrój. Warto zdawać sobie sprawę, że chroniczna bezsenność często staje się przyczyną rozwoju poważnych chorób. Dzieci z bezsennością często chorują na cukrzycę typu II, nadwagę i otyłość, zespół metaboliczny, nadciśnienie tętnicze. Bezsenność może przyczynić się także do rozwoju chorób psychicznych. Konsekwencją braku snu może być nawet udar mózgu lub zawał serca. Należy uważnie obserwować swoje dzieci, gdyż część z nich nie informuje rodziców, że cierpi na bezsenność. Niektóre nie zdają sobie nawet sprawy, że coś jest nie tak. Bywa, że nie mają świadomości, że można ten problem rozwiązać. Jak leczyć bezsenność u dzieci? Rodzice dzieci cierpiących na bezsenność powinni zastanowić się co mogło ją wywołać. Zastanówmy się, czy nasze dziecko nie przyjmuje leków, których skutkiem ubocznym mogą być kłopoty z zasypianiem. Jeżeli tak należy zastanowić się czym można zastąpić konkretny lek. Warto również udać się na badania, żeby wykluczyć istnienie chorób mogących przyczynić się do wystąpienia bezsenności. Jeżeli okaże się, że nasze dziecko jest zdrowe, warto przyjrzeć się jego diecie. Być może źródło problemów tkwi w niedoborach żywieniowych. Dieta ułatwiająca zasypianie powinna zawierać produkty bogate w tryptofan (jest on obecny w mleku i jego przetworach, mięsie drobiowym, pestkach słonecznika, bananach, czy też świeżych rybach). W menu naszego dziecka nie może zabraknąć węglowodanów złożonych (pełnoziarnistego pieczywa, gruboziarnistych kasz, czy brązowego ryżu). Ważne są również produkty zawierające witaminę B6 (znajdziemy ją między innymi w pełnoziarnistym pieczywie, ziemniakach, orzechach włoskich, czy zielonych warzywach). Unikajmy podawania dziecku napojów zawierających kofeinę. Podstawowym napojem powinna być dla niego woda mineralna. Wieczorem można podać napar z melisy, który ułatwi zasypianie. Choć kolacja jest dziecku niezbędna, zadbajmy o to, żeby nie podawać mu wieczorem produktów ciężkostrawnych. Dziecko w ciągu dnia powinno dużo się ruszać, co współcześnie staje się coraz trudniejsze. Warto jednak zapisać je na zajęcia sportowe. Jednocześnie postarajmy się, żeby dziecko uprawiało sport w ciągu dnia. Intensywny wysiłek fizyczny wieczorem pobudza organizm, co może powodować kłopoty z zasypianiem. W niektórych przypadkach konieczne stanie się ograniczenie gier komputerowych. Jeżeli dziecko śpi w ciągu dnia, należy ograniczyć długość drzemek. Całkowicie wystarczająca powinna być jedna półgodzinna drzemka. Obowiązkiem rodziców jest narzucenie dziecku pewnego rytmu dobowego. Pilnujmy, żeby wstawało i kładło się spać o określonych godzinach. Nawet jeżeli nie może zasnąć, światło w jego pokoju powinno być zgaszone. Nie pozwalajmy na oglądanie telewizji, ani gry komputerowe w godzinach wieczornych. Wykluczone jest również późniejsze wstawanie w dni wolne od szkoły – zaburza to rytm dobowy naszego dziecka. Przed pójściem spać dziecko powinno się wyciszyć. Kolację należy podać mu nie później niż trzy godziny przed pójściem spać. W tym czasie nie powinno już oglądać telewizji i grać w gry komputerowe. Może ewentualnie poczytać książkę. Wieczorem warto przygotować mu relaksującą kąpiel. Pokój dziecka powinien być odpowiednio przygotowany do snu. Przede wszystkim musi być dobrze przewietrzony. W żadnym wypadku nie może być w nim za gorąco. Ważne jest, żeby było w nim cicho. Jeżeli mieszkamy w dużym mieście lub przy ruchliwej ulicy, konieczne jest wyciszenie okien. Dziecko powinno zasypiać w całkowitej ciemności. Warto jest zaopatrzyć się w specjalne rolety na noc. Dobrze jest zadbać o jakość powietrza, którym w nocy oddycha nasze dziecko być może warto zaopatrzyć się w oczyszczacz powietrza z funkcją nawilżania (konieczny jest wybór urządzenia, które pracuje bardzo cicho). Jest to idealne rozwiązanie dla małych alergików lub dzieci cierpiących z powodu schorzeń górnych dróg oddechowych. Bardzo często zdarza się, że kłopoty z zasypianiem są efektem złej kondycji psychicznej dziecka. Z tego względu naszym obowiązkiem jest zadbanie, żeby w domu panowała spokojna atmosfera. Dziecko musi czuć się bezpiecznie. Jeżeli ma problemy w szkole lub w kontaktach z rówieśnikami, rozwiązaniem wydaje się skorzystanie z pomocy psychoterapeuty dziecięcego. Sen jest niezbędny dla zdrowia i prawidłowego rozwoju dziecka, dlatego nie możemy bagatelizować żadnych objawów świadczących o bezsenności. Pamiętajmy, że im dłużej nasze dziecko ma problemy ze snem, tym poważniejsze konsekwencje poniesie. Bezsenność to dolegliwość, której przyczyną może być niewywietrzone pomieszczenie lub zbyt wysoka temperatura w nim panująca. Jednak najczęstszą przyczyną kłopotów ze snem są dolegliwości zdrowotne, np.: zgaga, bezdech nocny, choroby reumatyczne, układu oddechowego, pokarmowego albo nadczynność tarczycy. Sprawdź, które choroby mogą powodować bezsenność. Spis treściBezsenność - przyczyny. Niewydolność sercaBezsenność - przyczyny. Nadciśnienie tętniczeBezsenność - przyczyny. AstmaBezsenność - przyczyny. Nadczynność tarczycyBezsenność - przyczyny. ZgagaBezsenność - przyczyny. Zespół niespokojnych nógBezsenność - przyczyny. MenopauzaBezsenność - przyczyny. StresBezsenność - przyczyny. Choroba psychicznaBezsenność - przyczyny. Leki i używki Bezsenność może mieć różne przyczyny. Kłopoty ze snem może powodować na przykład niewywietrzony pokój, w którym jest duszno i temperatura powietrza jest zbyt wysoka. Do problemów ze snem może się przyczynić także niewygodne łóżko, hałas zza ściany czy odgłos chrapania. Jednak najczęstszą przyczyną trudności w zasypianiu, utrzymaniu snu, zbyt wczesnego budzenia się lub snu o złej jakości (który nie daje wypoczynku), są różne, często bardzo poważne, choroby. Bezsenność - przyczyny. Niewydolność serca Jedną z poważniejszych przyczyn bezsenności jest lewokomorowa niewydolność serca. Wówczas chory nie może spać na płasko, gdyż serce nie jest w stanie przepompować krwi zgromadzonej w płucach. Chory ma duszność i musi usiąść, co wybudza go ze snu. Bezsenność - przyczyny. Nadciśnienie tętnicze Gdy naczynia krwionośne zarastają blaszką miażdżycową, krew nie może przez nie swobodnie przepływać. Wtedy pojawiają się bóle i zawroty głowy, czasem duszność i bezsenność. U niektórych osób ciśnienie w nocy może być bowiem zbyt wysokie, co może objawiać się trudnościami w zasypianiu lub utrzymaniu snu, zbyt wczesnym budzeniem się czy snem złej jakości. Bezsenność - przyczyny. Astma Bezsenność mogą powodować także przewlekłe choroby płuc, np. astma. W przypadku tego schorzenia napady duszności najczęściej występują właśnie w nocy. Również obturacyjna choroba płuc wiąże się z ze spłyceniem snu nocnego oraz skróceniem całkowitej długości snu w ciągu nocy. Bezsenność - przyczyny. Nadczynność tarczycy Podwyższony poziom hormonów tarczycy, który obserwuje się w przebiegu jej nadczynności, może przyczynić się do niepokoju czy przyspieszenia rytmu serca, co może doprowadzić do bezsenności. Bezsenność - przyczyny. Zgaga Ta przykra dolegliwość może budzić nawet kilka razy w ciągu nocy, pogarszając samopoczucie. Wpływa na jakość życia oraz na kondycję całego organizmu. Masz zgagę i chcesz się wyspać? Nie pij dużej ilości płynów przed pójściem spać To uczucie palenia za mostkiem. Rozpoczyna się w nadbrzuszu i promieniu wzdłuż klatki piersiowej do szyi Powoduje to wsteczne zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej do przełyku i drażnienie jego błony śluzowej. W pozycji leżącej utrudnione jest przełykanie i nasilają się objawy. Chorego budzi silny kaszel i uczucie dławienia. Jeżeli brak snu spowodowany jest przez zgagę, trzeba ustalić przyczyną występowania schorzenia. Zgaga występująca sporadycznie jest dolegliwością wynikająca z niezdrowego stylu życia lub złych przyzwyczajeń. Bezsenność - przyczyny. Zespół niespokojnych nóg Szacuje się, że około 10 proc. społeczeństwa nie wysypia się, bo cierpi na zespół niespokojnych nóg (RLS - Restless Legs Syndrome). To mimowolne ruchy samych nóg. Naukowcy zbadali, że może ich być ok. 50 w ciągu godziny (rekordzistów zarejestrowano nawet 800 ruchów nóg na godzinę). Cierpiący na RLS opisują swoje doznania jako mrówki biegające pod skórą, robaki pełzające między mięśniami czy krew buzującą w żyłach. Objawy te z niewiadomego powodu nasilają się w trakcie odpoczynku, czyli właśnie w czasie snu. Nie wiadomo dokładnie co jest przyczyną tej przypadłości. Jedna z tez powołuje się na genetyką - podobno wystarczy po jednym z rodziców odziedziczyć wadliwy gen. U ok. 40 proc. chorych symptomy RLS ujawniają się już w dzieciństwie. Z wiekiem choroba się pogłębia. Wywołać lub zaostrzyć objawy tego schorzenia mogą też np. niektóre choroby ( cukrzyca, mocznica, niedokrwistość z niedoboru żelaza), pewne leki (np. przeciwwymiotne, przeciwpadaczkowe, antyalergiczne). Niestety dotychczas nie wynaleziono leku, który uspokoiłby nogi i pozwalał wreszcie porządnie się wyspać. Niektórym pomaga późne chodzenie spać (o 2-3 w nocy), innym ciepłe lub zimne okłady na łydki, a jeszcze innym np. joga. Lekarze ordynują zaś leki działające na tzw. układ dopaminy (neuroprzekaźnika w mózgu, którego zbyt niski poziom naukowcy wiążą z objawami RLS), środki zmniejszające napięcie mięśni albo nasenne. Niestety, żadna z tych terapii nie jest pozbawiona skutków ubocznych. Bezsenność w czasie ciąży i przed porodem Przyczyn bezsenności w ciąży jest wiele - pojawiają się kurcze nóg, macica uciska przeponę, dziecko nie daje spokoju, a dodatkowo przyszła mama bardzo często musi wstawać w nocy do toalety. W takiej sytuacji ciężarna powinna przed snem wykonać ćwiczenia relaksacyjne, wziąć kąpiel z kilkoma kroplami olejku z lawendy i wywietrzyć sypialnię. Bezsenność - przyczyny. Menopauza Badania wykazują, że estrogeny wydłużają fazę REM. Problemy ze snem mogą więc mieć panie po menopauzie. W takim przypadku skuteczną metodą walki z bezsennością jest zastosowanie u nich hormonalnej terapii zastępczej. Bezsenność - przyczyny. Stres Życie w ciągłym stresie, w stanie ciągłego niepokoju lub przeżycie silnego szoku emocjonalnego również może się przyczynić do problemów z zasypianiem. Wówczas w ciągu dnia pojawiają się objawy, takie jak problemy z pamięcią i koncentracją, osłabienie motywacji czy uczucie ogromnego wyczerpania. Bezsenność - przyczyny. Choroba psychiczna Problemy ze snem są także częstym objawem chorób psychicznych, choroby afektywnej dwubiegunowej, nerwicy czy schizofrenii. Bezsenność lub zbyt wczesne budzenie się dotyka zwłaszcza osoby cierpiące na depresję. Do zaburzenia snu dochodzi także w przebiegu chorób, które są przeciwieństwem zespołów depresyjnych czy zaburzeń lękowych, np. zespole maniakalnym. Chorzy zmagający się z tym schorzeniem są nadmiernie pobudzeni, co utrudnia im zasypianie. Bezsenność - przyczyny. Leki i używki Do problemów ze snem mogą się przyczynić także niektóre leki, takie jak antydepresanty, glikokortykosteroidy czy doustne leki antykoncepcyjne. Również leki hamujące apetyt mogą spowodować bezsenność. Osoby, które nagle odstawiły lub przedawkowały leki uspokajające, także mogą mieć kłopoty z zasypianiem. Poza tym przyczyną bezsenności może być wypicie - zwłaszcza przed snem - dużej ilości kawy i mocnej herbaty, Yerba Mate czy napojów energetyzujących. Czy wiesz wszystko o tarczycy? Pytanie 1 z 10 Objętość zdrowej tarczycy u dorosłej osoby wynosi: 18-25 ml 45-60 ml 80-100 ml